En daar is nummer 7!

Yeah, ik ben zo blij! Mijn hagelslag, pannenkoekenmeel en pepernoten komen bijna naar Engeland. Nog maar één nachtje te slapen voordat er een lijstje boodschappen deze kant op komt. Nee, niet met de post. Ohja mijn ouders, zusjes en opa en oma komen ook mee. Haha, grapje hoor. Afgelopen vrijdag om 12:15 om precies te zijn is mijn week vakantie ingeluid. Ik voel me net een werkpaard, dus ik ben er ook wel aan toe om even vakantie te hebben. 5 dagen in de week en iedere dag 11 uur werken en soms zelfs meer is toch wel erg veel gebleken… Ik vind het echt onwijs leuk, maar ik vind het erg fijn dat ik nu even wat tijd heb om bij te komen. En dan heb ik ook nog het geluk dat mijn familie langskomt. Ze komen morgen en blijven dan een paar nachten om vrijdag weer richting het kikkerlandje te vertrekken. Ik vind het echt zo leuk dat ik eindelijk iemand kan laten zien hoe ik erbij zit, wat ik hier allemaal doe en hoe leuk Engeland is. Nu nog maar hopen dat het lekker weer blijft hier, want dat is nog wel een puntje. Op dit moment, nu ik deze blog aan het schrijven ben, schijnt de zon heel hard en heb ik het ontzettend warm. Maar het kan zo zijn dat binnen een half uur de wolken komen en het weer hard gaat regenen, terwijl je een paar minuten daarna niet eens meer kunt zien dat het geregend heeft… Maar zolang het dit weer blijft, is het best te overleven hier hoor! ;)

Om nog even terug te komen op het vele werken. Ja oké, vrijdagmiddag was ik best vroeg klaar en het was heerlijk om een middagje vrij te hebben. Maar dinsdagavond was er een speciale theateravond op de school waar ik heen moest. Er is namelijk een heel groot theater op de school, waar een ‘Frankenstein’ avond werd georganiseerd. Op de school is er een leraar die heel goed kan acteren en verhalen vertellen en hij heeft deze avond georganiseerd voor kinderen boven the fours, oftewel groep 5, en hun ouders. De kinderen moesten hierbij op hun ‘Sunday’s best’ komen, en het is echt zo schattig om al die kinderen in pak te zien! De leraar kroop in de huid van Frankenstein en vertelde het verhaal in 1,5 uur. Voor het eerst was het toch wel eng om in het donker langs een bos te lopen of over de weg te rijden… Gelukkig kon ik wel goed slapen, dit dankzij alle kinderen die eigenlijk ook wel bang waren en ik ze als leerkracht, samen met nog een paar andere leerkrachten, ze gerust moest gaan stellen. Het podium was echt erg groot en hij kon het zo echt naspelen, daarbij werd er live muziek gemaakt en meegespeeld met het verhaal.

Deze week heb ik ook geprobeerd om de Spaanse man die ieder jaar naar Nederland komt uit te leggen aan een paar Engelse mensen, maar dat valt nog niet mee. Je moet namelijk uitleggen aan mensen dat er een oude man op een paard over de daken rijdt en kadootjes brengt aan alle kinderen door de schoorsteen. Daarnaast heeft diezelfde man natuurlijk nog wat ZWARTE hulpjes. Vaak vragen mensen dan hoe hij heet en als ik vertel dat die man Sinterklaas heet vragen ze of ik niet de Kerstman bedoel, want de naam Sinterklaas en Santa Claus lijkt nogal veel op elkaar… Dus ja inderdaad dan ben je weer terug bij af en kun je het verhaal nog een keer uitleggen. Daarom heb ik nu maar besloten om dit niet meer uit te leggen, lijkt me iets gemakkelijker.

En ja hoor mijn wekelijkse zeurmomentje moet natuurlijk ook weer in mijn blog. Iedere week ontdek ik weer wat nieuws van Engelse mensen dat weer erg raar is. Deze week zijn het de haaientanden op de weg. De eerste keer dat ik dit zag dacht ik dat de mensen-die-de-witte-lijnen-op-de-weg-maken-werkers een foutje hadden gemaakt, maar ik heb het nu al een aantal keer gezien. Het is namelijk zo dat ze verkeerdom staan. In Nederland staan de tanden naar je toe als je aan komt rijden, maar hier begint dat ding breed en gaat dan naar een punt toe, oftewel omgekeerd. Nee het is echt niet zo dat je opeens aan dezelfde kant als in Nederland moet rijden, maar ze zijn echt andersom. Heel vreemd…

Een paar blogs geleden heb ik geschreven over een Spaans meisje die ik hier heb ontmoet. Nu kreeg ik berichtje van haar of ik zin had om op zaterdagavond met haar mee te gaan naar een verjaardagsfeest. En zo gek als ik ben vind ik dat natuurlijk altijd leuk. De avond begon om 7uur in Timothy’s place, een soort van pub waar ik met ongeveer 10 anderen heb gezeten. Hoe later het werd, hoe drukker het werd en op een gegeven moment waren we met zijn 15’en van allerlei verschillende nationaliteiten, sommige waren van Spanje, anderen van Italië, verschillende van Rusland, één ander van Duitsland en nog een nationaliteit maar die ben ik vergeten… En als laatste was ik er natuurlijk ook bij als enige Nederlandse. Om 11uur zijn we verkast naar een club daar in de buurt en hebben we een gezellige avond gehad!

Wat ook echt wel heel erg grappig is, is dat hoe weinig banen er voor leerkrachten in Nederland zijn, hoe veel banen hier in Engeland zijn. Zelfs zo veel dat er reclames worden gemaakt om meer leerkrachten aan te trekken… Maar opzich kan ik me dat ook wel voorstellen, aangezien leerkrachten hier heel hard werken, aan de andere kant krijgen ze wel meer salaris. Als ik de mensen hier vertel dat er in Nederland een lerarenoverschot is staan ze me met hun mond open aan te kijken, dat begrijpen ze echt niet.

Dit was mijn blog weer voor deze week en als ik eerlijk ben zit ik bijna alweer op de helft van mijn verblijf hier. Over een paar dagen zit ik hier alweer 7,5 week en dat betekent nog 7,5 week te gaan. Het is echt bizar hoe snel dit is gegaan en ik hoop echt dat de tweede helft ook super leuk is! Nu ga ik maar even mijn kamer heel netjes opruimen en schoonmaken, want als mijn familie langskomt moeten ze natuurlijk wel de indruk krijgen dat ik super netjes ben…